Γιώργος Χατζίκος
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης με την παράταξη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΑ - ΝΙΚΟΣ ΤΑΧΙΑΟΣ
Κυριακή 10 Μαρτίου 2019
Σάββατο 9 Μαρτίου 2019
Τετάρτη 6 Μαρτίου 2019
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια ημέρα κατά του bullying
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια ημέρα κατά του bullying. ΄Έτσι και το Υπουργείο Παιδείας την καθιέρωσε ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.
«Σχολική βία» και «σχολικός εκφοβισμός» ή bullying όπως είναι γνωστό, είναι όροι που τα τελευταία χρόνια ηχούν όλο και περισσότερο στ” αυτιά μας, αφού το φαινόμενο εξαπλώνεται παράλληλα και ανάλογα με την κρίση του καπιταλισμού που βιώνουμε.
Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, παρουσιάζει ακόμη μεγαλύτερη διάδοση, σχετιζόμενο άμεσα με την οικονομική κρίση που σπρώχνει στο περιθώριο της εκπαίδευσης και της σχολικής κοινότητας όλο και περισσότερα νέα παιδιά.
Σχολικός εκφοβισμός δεν είναι μια διαμάχη, σύγκρουση μεταξύ δυο μαθητών ή μαθητριών, δεν είναι το πείραγμα, το αστείο προς κάποιον συμμαθητή που γίνονται σε συγκεκριμένο χρόνο, δεν έχουν συνέχεια και δεν επηρεάζουν την συναισθηματική κατάσταση των παιδιών.
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα πιο σύνθετο φαινόμενο που αυτό που τον ξεχωρίζει από το πείραγμα και τον τσακωμό, είναι η ένταση του, η διάρκεια του, η ανισορροπία δύναμης μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών και η συναισθηματική επίδραση που έχει πάνω στα παιδιά.Τα παιδιά που γίνονται θύματα σχολικού εκφοβισμού αρχικά νοιώθουν φόβο, απόγνωση και παρουσιάζουν τάσεις φυγής.
«Σχολική βία» και «σχολικός εκφοβισμός» ή bullying όπως είναι γνωστό, είναι όροι που τα τελευταία χρόνια ηχούν όλο και περισσότερο στ” αυτιά μας, αφού το φαινόμενο εξαπλώνεται παράλληλα και ανάλογα με την κρίση του καπιταλισμού που βιώνουμε.
Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, παρουσιάζει ακόμη μεγαλύτερη διάδοση, σχετιζόμενο άμεσα με την οικονομική κρίση που σπρώχνει στο περιθώριο της εκπαίδευσης και της σχολικής κοινότητας όλο και περισσότερα νέα παιδιά.
Σχολικός εκφοβισμός δεν είναι μια διαμάχη, σύγκρουση μεταξύ δυο μαθητών ή μαθητριών, δεν είναι το πείραγμα, το αστείο προς κάποιον συμμαθητή που γίνονται σε συγκεκριμένο χρόνο, δεν έχουν συνέχεια και δεν επηρεάζουν την συναισθηματική κατάσταση των παιδιών.
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα πιο σύνθετο φαινόμενο που αυτό που τον ξεχωρίζει από το πείραγμα και τον τσακωμό, είναι η ένταση του, η διάρκεια του, η ανισορροπία δύναμης μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών και η συναισθηματική επίδραση που έχει πάνω στα παιδιά.Τα παιδιά που γίνονται θύματα σχολικού εκφοβισμού αρχικά νοιώθουν φόβο, απόγνωση και παρουσιάζουν τάσεις φυγής.
Αισθάνονται ότι απειλούνται, τρομάζουν, αρνούνται να πάνε σχολείο και παρουσιάζουν συμπτώματα σχολικής φοβίας. Με λίγα λόγια ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια κατάσταση επαναλαμβανόμενη, κατευθύνεται σε συγκεκριμένα παιδιά από παιδιά (πολλές φορές και ομάδα παιδιών) που υπερέχουν σωματικά και έχουν ως αποτέλεσμα το παιδί που εκφοβίζεται να νοιώθει απομονωμένο, να βιώνει άγχος και φόβο, να παρουσιάζει σχολική άρνηση και διάφορες συναισθηματικές δυσκολίες.Πώς μπορούμε να στηρίξουμε το παιδί που υποβάλλεται σε εκφοβισμό? . Πρώτον, να κάνουν το παιδί να νιώσει ασφάλεια για να μιλήσει για την πίεση που δέχεται και να το εκπαιδεύσουν στο πώς μπορεί να αντιμετωπίζει το bullying, Είναι επίσης σημαντικό να καταλάβει το παιδί ότι δεν φταίει εκείνο για το ότι δέχεται εκφοβισμό. Η μετάδοση αξιών τόσο στην οικογένεια όσο και στο σχολείο μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα στην πρόληψη του φαινομένου του εκφοβισμού. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά να γίνουν καλύτεροι από εμάς λοιπόν
Κυριακή 3 Μαρτίου 2019
Δήλωση του υποψήφιου Δημάρχου Θεσσαλονίκης Νίκου Ταχιάου - Θεσσαλονίκη Υπεύθυνα για την επίθεση με μολότοφ στην διμοιρία των ΜΑΤ στο Τούρκικο προξενείο το βράδυ τις 2/3/2019
Η Θεσσαλονίκη έζησε μια νύχτα βίας. Ο παραλογισμός του πανεπιστημιακού ασύλου έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο γκέτο στο κέντρο της πόλης, του οποίου τα όρια επεκτείνονται διαρκώς, ενώ νέοι θύλακοι ανομίας εγκαθίστανται σε διαφορετικά σημεία της πόλης. Η αναρχία συνυπάρχει με την βαριά εγκληματικότητα.
Η περιοχή της Ροτόντας, του πιο σημαντικού μνημείου της πόλης είναι άβατη για τις αστυνομικές δυνάμεις. Το Μπιτ-Παζάρ, η πλατεία Δικαστηρίων, η οδός Αριστοτέλους, η οδός Γιαννιτσών, στενά δρομάκια της Άνω Πόλης το ίδιο. Μικρά και μεγαλύτερα γκέτο γεννιούνται καθημερινά με την ανοχή της ηγεσίας της αστυνομίας. Οι πολίτες που απευθύνονται σε αυτήν δέχονται την παραίνεση να «μην ρίχνουν λάδι στην φωτιά». Συμμορίες που πολλαπλασιάζονται καθημερινά, λυμαίνονται την πόλη.
Μου είναι αδύνατον να αφήσω ασχολίαστη την ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ που τρέφει αυτό το σκηνικό για δύο προφανείς λόγους: Πρώτον, εξαιτίας της γνωστής αριστερίστικης ιδεοληψίας που αμβλύνεται μόνο όταν οι αστυνομικοί επιστρατεύονται σαν πραιτωριανοί των στελεχών του και δεύτερον, λόγω της εγκληματικής επιλογής του να ενισχύσει την ατζέντα και το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής.
Δεν μπορώ επίσης να αφήσω στο απυρόβλητο και την τοπική ηγεσία της αστυνομίας. Τα κροκοδείλια δάκρυα του Ψυχοσαββάτου στη μνήμη των πεσόντων στο καθήκον αστυνομικών δεν μειώνουν κατ’ ελάχιστον τις ευθύνες της και την υπηρεσιακή ανυποληψία της που αφήνει εκτεθειμένο στον κίνδυνο το αστυνομικό προσωπικό, στην αυτοθυσία του οποίου επαφίεται η ασφάλεια των πολιτών. Δεν θέλει επειδή προτιμά τους χαριεντισμούς στην ποδιά του ΣΥΡΙΖΑ και πιθανότατα δεν μπορεί.
Θέλω να γίνει ξεκάθαρο: Η σιωπή του δήμου απέναντι σε αυτήν την κατάσταση τελειώνει σύντομα. Η οποιαδήποτε πολιτική ηγεσία διασταυρωθεί με την θητεία μου ως δημάρχου Θεσσαλονίκης, εφόσον οι συμπολίτες μου με τιμήσουν με τη ψήφο τους, είτε πρόκειται για τον Τσίπρα, είτε για τον Μητσοτάκη, αλλά και η φυσική ηγεσία της αστυνομίας πρέπει να ξέρουν ότι μαζί μου θα βρουν «κακό μπελά». Θα αξιολογούνται καθημερινά από έναν δήμαρχο που θεωρεί ότι η λέξη «ευθύνη» αποτελεί την προμετωπίδα κάθε δημόσιου αξιώματος. Η ασφάλεια και η τάξη στην πόλη αποτελούν προτεραιότητά μου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)